De voormannen van de trekkerboeren en hun politieke loopmeisjes willen ons doen geloven dat stedelingen en plattelanders in totaal verschillende werelden leven. Praktisch gezien is dat onzin. Vanuit mijn wijk in het centrum van Rotterdam, de tweede grootste stad van Nederland, sta ik in een kwartier fietsen naar het oosten, westen en noorden tussen de koeien. We zitten met 17 miljoen mensen en veel meer miljoenen koeien, varkens, kippen, paprika’s en bloembollen sowieso dicht op elkaar op een klein stukje grond. Ook historisch klopt het niet. De meeste Nederlanders hoeven maar maximaal 2 generaties terug te gaan om bij hun agrarische roots in Nederland of elders in de wereld uit te komen. Rotterdam Zuid heette tot voor kort niet voor niks ‘Boeren Zij’.
Het verhaal over de twee werelden gaat ook niet over feiten, maar is onderdeel van een politiek vertoog met een duidelijk doel: de belangen behartigen van de bio-industrie. In woorden is het een succesvol vertoog, merkte ik toen ik teksten van Campina, Farmers Defence Force, BBB en de regering Schoof naast elkaar legde. In emoties ook: de borstklopperij over hoe ‘onze’ Nederlandse boeren ons en de hele wereld voedt, het verongelijkt pruilen dat de boeren overal de schuld van krijgen, het twijfel zaaien over de cijfers, het intimideren en de hardheid van de grote jongens. Echt theater. Daarom vroeg ik acteur/theatermaker Brecht Hermans en electromuzikant Mariëtte Groot om mijn vondsten op het podium te brengen tijdens de PuntKomma Muziek avond Platteland in de Stad in de Leeszaal. Oude Westen-tv nam het op.
https://www.youtube.com/watch?v=5htsEWDAuE4. Meer te zien over deze avond op de youtube-speellijst van Leeszaal Rotterdam West.